ارز دیجیتال نئو (NEO) چیست؟ همه چیز درباره توکن NEO

رمزارز نئو چیست؟ (بررسی کامل ارز دیجیتال NEO)

رمز ارز نئو که در سال 2014 در کشور چین عرضه شد ایجاد یک سیستم اقتصادی هوشمند مبتنی بر یک شبکه توزیع شده را هدف خود قرار داده است.

این پلتفرم از یک دارایی جداگانه در قالب توکن هایی با نام GAS برای پرداخت هزینه معاملات استفاده می کند و در واقع حکم سوخت این پلتفرم را دارند. از توکن های GAS می توان برای پرداخت کارمزد محاسبات قراردادهای هوشمند شبکه استفاده کرد.

نئو چیست؟

یک ارزِ رمزنگاری شده و پروژه بلاک چینی و متن بازی است که برای انتقال داده های بین المللی و ایجاد برنامه های غیرمتمرکز از آن استفاده می شود. این پلتفرم به عنوان جایگزین اتریوم در چین شناخته می شود به این دلیل که این رمزارز امکانات مشابهی با شبکه اتریوم ارائه می کند مانند ساخت برنامه های غیرمتمرکز (dApp) و صرافی های غیرمتمرکز (DEX) را دارد.

وایت پیپر این ارز ابتدا با نام Antshares منتشر شد و سپس به نئو تغییر نام داد.

این رمزارز به سرعت میان در میان معامله گران چینی کریپتو، تحت عنوان رقیب اتریوم شهرت یافت اما در بازار جهانی محبوبیت چندانی نیافت. از این رو تیم توسعه دهنده AntShares آن را با عنوان نئو بازنویسی کرد.این اولین پلتفرم غیرمتمرکز و رمزنگاری شده متن باز بلاک چین راه اندازی شده در چین است.

رمزارز نئو چگونه کار می کند؟

این رمزارز از یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد گواه اثبات سهام (POS) به نام DBFT برای شبکه‌اش استفاده می کند. این شبکه با استفاده از الگوریتم خود توانایی پردازش حدود 10 هزار تراکنش در ثانیه را دارد. این شبکه متمرکز است و از چند نود تایید شده تشکیل شده و اجازه استفاده از نرم افزار آن را به توسعه دهندگان می دهد تا بتوانند قراردادهای هوشمند خود را در این شبکه راه اندازی کنند. قراردادهای هوشمندی که از این طریق راه اندازی شده‌اند با نام قراردادهای نئو (NeoContracts) شناخته می شوند.

توسعه دهندگان این بستر می توانند برنامه هارا با استفاده از زبان های برنامه نویسی محبوب مانند+C و جاوا استفاده کنند و به یادگیری زبان برنامه نویسی جدید نیازی ندارند.

الگوریتم اجماع DBFT چگونه کار می کند؟

این رمزارز برای غیرمتمرکز و هماهنگ نگه داشتن شبکه از مکانیزم اجماع dBFT (Delegated Byzantine Fault) که ترجمه آن تحمل خطای بیزانس خصوصی شده است، استفاده می کند.

این مکانیزم مانند گواه اثبات سهام کار می کند و به هر کسی که این ارز را داشته باشد این امکان را می دهد تا بتواند به عملکرد شبکه کمک کند. این سیستم رای دهی، نودهایی که می توانند بلاک بعدی را به شبکه بلاک چین اضافه کنند را تقویت می کند.

این ارز امکان سپرده گذاری (استیکینگ) را دارد. همچین با استفاده از این کوین امکان رای دهی در پلتفرم نئو وجود دارد و هرچه تعداد کوین ها بیشتر باشد، قدرت بیشتری برای رای دهی وجود خواهد داشت.

استخراج نئو

این رمز ارز قابل استخراج نیست زیرا تمام نودهای شبکه این رمزارز متعلق به تیم توسعه دهنده آن بوده است، بنابراین استخراج توکن گس برای عموم کاربران امکان پذیر نیست. با تولید هر بلاک در این بلاک چین مقدار مشخصی توکن GAS نیز تولید می شود و بین دارندگان این رمزارز توزیع می شود.

این رمزارز از سیستم استیکینگ برای تایید تراکنش ها استفاده می کند و به سراغ سیستم ماینینگ نرفته است.

ویژگی ها

این رمزارز علاوه بر الگوریتم اثبات سهام خود به نام dBFT از یک ماشین مجازی سبک و مقیاس پذیر به نام NeoVM و پروتکل خودمختار غیرمتمرکز NeoID و مکانیزم رای دهی با نامVotin Mechanism و همچنین اسمارت کانترکت و اوراکل نیز استفاده می کند.

این رمزارز نسخه 3.0 یا N3 خود را در سال 2018 معرفی کرد. در واقع این نسخه که با نام Neo Legacy شناخته می شود آپدیتی بر روی پروتکل نئو است که نسخه های قبلی را ارتقا می دهد و همچنین امکانات کامل تر و قدرتمندتری دارد.

شبکه نئو در مقابل اتریوم

این شبکه که تحت عناوینی نظیر “قاتل اتریوم” و “اتریوم چینی” شناخته شده است. شباهت ها و تفاوت هایی را با اتریوم دارد.

هر دو این پلتفرم ها امکانات توسعه و ساخت برنامه های غیرمتمرکز و توکن ها را به توسعه دهندگان ارائه می دهند.

در شبکه نئو از توکن GAS و در شبکه اتریوم از رمز ارز اتر برای گرداخت کارمزد تراکنش های شبکه استفاده می شود.

اختلاف زیادی در سرعت پردازش این دو شبکه وجود دارد. در شبکه اتریوم 15 تراکنش در شبکه را تایید می کند. این در حالی است که شبکه نئو 10000 تراکنش در ثانیه پردازش می شود.

جایگاه نئو

این رمز ارز توانست در ابتدای پیدایشش به دلیل اینکه از زبان های محبوبی چون جاوا، ++C# ، Cو Go  پشتیبانی می کند توجه بسیاری از توسعه دهندگان را به خود جلب کند و تنوع زیادی برای توسعه دهندگان و  برنامه نویسان برای انتخاب زبان برنامه نویسی گذاشته است. بر خلاف نئو، اتریوم تنها از زبان سالیدیتی (Solidity) پشتیبانی می کنند و توسعه دهندگان برای ساخت برنامه هایشان و استفاده از این پلتفرم یک انتخاب بیشتر ندارند.

کشور چین در زمین ایجاد جایگزین هایی برای محصولات و خدمات کشورهای دیگر مانند علی بابا برای آمازون، وی چت برای واتس اپ، بایدو برای گوگل و غیره معروف است. به همین دلیل دولت این کشور از این پروژه حمایت می کند تا به عنوان جایگزینی برای اتریوم در نظر گرفته شود. علاوه بر حمایت این دولت از این رمزارز، اتریوم توسط چین پشتیبانی نمی شود.

رمزارز NEO

بلاک چین نئو دارای رمزارز بومی NEO و توکن GAS می باشد. از کوین NEO برای رای دهی و تغییرات این پلتفرم و از توکن GAS برای پرداخت کارمزد تراکنش های شبکه استفاده می شود.

این ارز مانند سهام در شرکت ها است و با امنیت کامل عمل می کند. این رمزارز استفاده های زیادی در ایجاد بلاک، تغییرات شبکه و مدیریت و سایر نیازهای شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه خریداری کردن رمزارز NEO

این کویندر حال حاضر در صرافی های هیوبی، کوین بیس، کوینکس، کوکوین، Gate.io، Poloniex و بایننس لیست شده است و می توان از این صرافی ها برای خرید این رمزارز استفاده کرد. NEO مانند دیگر رمزارز ها قابلیت نگهداری در انواع کیف پول های سخت افزاری و نرم افزاری ارزهای دیجیتال را دارد.

نتیجه گیری

نئو شباهت ها و تفاوت ها و حتی مزایای بیشتری نسبت به اتریوم دارد و در ابتدای شکل گیری‌اش به قاتل اتریوم چینی معروف شد. اما با همه این ها این رمزارز توانایی کافی برای رقابت و زمین زدن دومین رمزارز برتر کریپتو را ندارد و بعد از قرار گیری‌اش در بین 10 کوین برتر بازار کریپتو در سال 2017 در سال 2021 از جایگاه خود پایین آمده است و در رتبه 39 قرار گرفته است. نئو در حال حاضر در رتبه 75 بازار کریپتوکارنسی قرار دارد.