اختیار خرید (Call option) چیست؟ فیوچرز ایران را بشناسید

اختیار خرید چیست؟

اختیار‌های خرید (Call Options) قراردادهای مالی هستند که حقی را به دارنده آن می دهند (اما اجباری نیستند) تا در یک دوره زمانی مشخص، دارایی معین را با یک قیمت مشخص (که به عنوان قیمت اجرا مشخص می‌شود) خریداری کند. در عوض این حق، دارنده به فروشنده اختیار، حق الزحمه می‌پردازد.

استفاده از اختیار‌های خرید در بازارهای مالی بسیار قدمت دارد و  اولین معاملات اختیار‌ شناخته شده در یونان باستان رخ داد. با این حال، با ظهور قراردادهای استاندارد اختیار در بورس، اختیار شیکاگو (CBOE) در سال ۱۹۷۳، بازار اختیار‌ها به شکل مدرنی که امروزه می‌شناسیم را شکل داد.

اختیار‌های خرید نقش مهمی در بازارهای مالی ایفا می‌کنند و برای معامله‌گران و سرمایه‌گذاران، ابزاری قابل تنظیم را برای مدیریت ریسک فراهم می‌کنند. در این مقاله، مفاهیم اساسی اختیار‌های خرید، نحوه عملکرد آن‌ها و تاریخچه آن‌ها در بازارهای مالی را بررسی می‌کنیم.

مبانی ابزار اختیار معاملات

اختیار معاملات قراردادهای مالی هستند که دارنده آن اختیار، مالکیت الزامی ندارد بلکه  خرید یک دارایی را با یک قیمت مشخص، که به عنوان قیمت اجرا شدن شناخته می‌شود، در یک زمان مشخص یا پیش از آن، کسب می‌کند. در مقابل این حق، دارنده قرارداد برای فروشنده آپشن، یک پول بابت خرید قرارداد پرداخت می‌کند.

به‌عنوان یک ابزار انعطاف‌پذیر، اختیار معاملات نقش مهمی در بازار مالی ایفا می‌کنند و برای تریدرها و سرمایه‌گذاران ابزاری برای مدیریت ریسک و تولید بازدهی فراهم می‌کنند. در این مقاله، ما به بررسی مبانی این مفهوم، نحوه کارکرد آن‌ها و تاریخچه آن‌ها در بازار مالی خواهیم پرداخت.

قیمت اختیار معامله‌ها براساس چندین عامل مانند قیمت دارایی مورد نظر، قیمت اجرا، زمان تا انقضاء و سطح نوسانات در بازار تعیین می‌شود. قیمت این اوراق با افزایش قیمت دارایی مورد نظر یا کاهش زمان تا انقضاء، افزایش می‌یابد.

با درک اصول اولیه اختیار خرید، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد گنجاندن آنها در نوع خود سبد سرمایه‌گذاری خود بگیرند.

مزایا و معایب اختیار‌های خرید (Call Options)

اختیار‌های خرید (Call Options) برای معامله گرانی که می‌خواهند درباره حرکت قیمت دارایی اصلی spekulative کار کنند، چندین مزیت دارند.

یکی از اصلی‌ترین مزایای استفاده از اختیار‌های خرید، قابلیت بالای بازده است. با خرید یک اختیار خرید، یک تاجر حق خرید دارایی اصلی را با یک قیمت ثابت، به عنوان قیمت اعمال (strike price) دارد. اگر قیمت دارایی بالاتر از قیمت اعمال بشود، تاجر می‌تواند اختیار را بفروشد و سودی را تحقق ببخشد. این می‌تواند بازده قابل توجهی را برای سرمایه گذار به دنبال داشته باشد، به خصوص اگر قیمت دارایی به شدت افزایش یابد.

مزیت دیگر اختیار‌های خرید این است که برای معاله گر ریسک را محدود می‌کنند. برخلاف داشتن دارایی اصلی، خرید اختیار خرید تنها نیاز به پرداخت کارمزد (Premium) دارد که هزینه اختیاری است. اگر قیمت دارایی زیر قیمت اعمال بیاید، تاجر می‌تواند عدم استفاده از اختیار را انتخاب کند و خسارت خود را تا حد کارمزد پرداختی محدود کند.

اما در استفاده از اختیار، خطرات و مشکلاتی نیز وجود دارد که تریدرها باید از آنها آگاه باشند. یکی از خطرات، تبدیل زمان است که به معنی کاهش ارزش اختیار در نزدیکی تاریخ انقضا است.

بطور کلی اختیار معاملات می‌توانند یک ابزار ارزشمند برای تریدرهایی باشند که به دنبال گردش قیمت دارایی مبنا هستند. با این حال، تریدرها باید با مزایا و معایب اختیار آشنا شوند و یک استراتژی تریدینگ صحیح توسعه دهند تا فرصت موفقیت خود را بیشینه کنند.

استراتژی‌های استفاده از اختیار های معامله:

اختیار‌های خریداری شده به صورت متنوعی در استراتژی‌های مختلفی برای تولید سود یا متنوع سازی پرتفوی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از معروف‌ترین استراتژی‌های معاملاتی اختیار خرید شامل Covered   Long callو دیگر استراتژی‌ها هستند.

Long Call: این استراتژی شامل خرید یک اختیار خرید سهام یا سایر دارایی های اساسی بازار است، با این انتظار که قیمت دارایی افزایش یابد. اگر قیمت دارایی افزایش یابد، معامله گر می تواند اختیار خرید را با سود بفروشد.

Long Put: این استراتژی شامل خرید یک اختیار فروش سهام یا سایر دارایی های اساسی بازار است، با این انتظار که قیمت دارایی کاهش یابد. اگر قیمت دارایی کاهش یابد، معامله‌گر می‌تواند اختیار فروش را با سود بفروشد.

Covered Call: این استراتژی شامل خرید یک سهام و فروش اختیار خرید در همان سهام است، با این انتظار که قیمت سهام ثابت بماند یا اندکی افزایش یابد. اگر قیمت سهام ثابت بماند یا اندکی افزایش یابد، معامله‌گر می‌تواند کارمزد فروش اختیار خرید را به عنوان سود در نظر بگیرد.

Protective Put: این استراتژی شامل خرید یک سهام و خرید یک اختیار فروش در همان سهام است، با این انتظار که قیمت سهام کاهش یابد. اگر قیمت سهام سقوط کرد، معامله‌گر می‌تواند از اختیار فروش سهام استفاده کند تا سهام را با قیمت ثابت بفروشد و زیان خود را محدود کند.

Straddle: این استراتژی شامل خرید هر دو گزینه خرید و فروش در یک سهام یا سایر دارایی های اساسی بازار است، با این انتظار که قیمت دارایی به طور قابل توجهی در یک جهت یا جهت دیگر حرکت کند. اگر قیمت دارایی به طور قابل توجهی در یک جهت یا جهت دیگر حرکت کند، معامله‌گر می‌تواند اختیار خرید یا فروش را با سود بفروشد.

Strangle: این استراتژی شبیه به Straddle است، اما شامل خرید یک اختیار خرید و یک اختیار فروش با قیمت‌های متفاوت است. هدف این است که از یک حرکت قابل توجه قیمت در هر جهت سود ببریم و در عین حال ضررهای احتمالی را محدود کنیم.

Iron Condor: این استراتژی شامل فروش هر دو گزینه خرید و اختیار فروش بر روی یک سهام یا سایر دارایی‌های اساسی، با قیمت‌های متفاوت، و خرید یک اختیار خرید و یک اختیار فروش با قیمت‌های بالاتر و پایین‌تر است. هدف سود بردن از قیمت ثابت یا اندکی تغییر دارایی است و در عین حال ضررهای احتمالی را محدود می کند.

شناسایی فرصت‌های پتانسیل و اجرای معامله بر اساس یک استراتژی خوب، بسیار مهم است. معامله‌گران باید همچنین قبل از اجرای هر استراتژی، مزایا و معایب پتانسیل هر استراتژی را مورد بررسی قرار داده و آن را در نظر بگیرند.

استفاده از اختیار‌های خرید (Call Options) برای بررسی

ما کاربرد اختیار‌های خرید را در شرایط بازار مختلف و سناریوهای معاملاتی مختلف بررسی میکنیم. این اطلاعات، بررسی مزایا و معایب استفاده از اختیار‌های خرید در انواع استراتژی‌های معاملاتی را به شما نشان میدهد.

از طریق این مطالعات موردی، ما می‌توانیم ببینیم که چگونه اختیار‌های خرید می‌توانند برای تولید درآمد، جلوگیری از ریسک بازار و افزایش بازدهی مورد استفاده قرار گیرند. ما همچنین اشتباهاتی را که برخی سرمایه‌گذاران در استفاده از اختیار‌های خرید انجام داده‌اند و درس‌هایی که می‌توانیم از آن‌ها بگیریم را تحلیل خواهیم کرد.

با مطالعه مثال‌های عملیاتی، معامله‌گران می‌توانند درک بهتری از نحوه ی استفاده از اختیار‌های خرید در پورتفولیو سرمایه‌گذاری خود به دست آورند و مزایای بالقوه خود را به حداکثر برسانند.

ریسک‌های اختیار خرید

گرفتن یک اختیار خرید، می‌تواند ابزار قدرتمندی در مجموعه ابزارهای یک تریدر باشد، اما به همراه آن خطرات قابل توجهی نیز می‌آید. یکی از اصلی‌ترین ریسک‌ها احتمال از دست دادن کارمزد پرداخت شده برای خرید اختیار است، به‌ویژه اگر قیمت سهام قبل از انقضای اختیار به جهت مطلوب پیش‌نرود. همچنین، اختیار‌های خرید می‌توانند ابزارهای پیچیده‌ای باشند، لذا تریدرها باید یک درک کامل از نحوه عملکرد آن‌ها قبل از استفاده در یک استراتژی تریدینگ داشته باشند.

برای کاهش ریسک، تریدرها می‌توانند ابزارهایی مانند سفارشات stop-loss را برای محدود کردن خسارت‌های احتمالی و تنوع‌پذیری نوع سرمایه‌گذاری در یک ترکیب از اوراق بهادار استفاده کنند. همچنین، مهم است که روند بازار را به صورت به روز بررسی کنند و قبل از ورود به یک معامله، یک استراتژی خروج واضح و مشخص داشته باشند.

با مقایسه دیگر اوراق بهادار مانند سهام، اختیار خرید، پتانسیل بازدهی بالا را دارد، اما همچنین با ریسک بالاتری همراه است. قبل از استفاده از اختیار خرید در پرتفوی خود، باید اهداف سرمایه‌گذاری و تحمل ریسک خود را با دقت بررسی کنید.

نتیجه گیری

اختیار‌های خرید (Call Options) می‌توانند ابزاری ارزشمند برای تریدرها و سرمایه‌گذارانی باشند که به دنبال کسب سود در بازارهای مالی با ریسک محدود هستند. با درک اصول اساسی اختیار‌های خرید، از جمله اصطلاحات کلیدی و مکانیسم قیمت‌گذاری، سرمایه‌گذاران می‌توانند استراتژی‌های ترید موثر را توسعه و پیاده‌سازی کنند. باید از ریسک‌های مرتبط با اختیار‌های خرید، از جمله از دست دادن کارمزد پرداخت شده و… آگاه باشیم و برای کاهش این ریسک‌ها اقدامات لازم را انجام دهیم.

مانند هر استراتژی سرمایه‌گذاری دیگری، قبل از هر تصمیم گیری، باید تحقیقات جامعی را انجام دهیم و با مشاوران مالی حرفه ای مشورت کنیم. به طور کلی، اختیار‌های خرید می‌توانند راهی جذاب برای افزایش بازدهی پرتفوی باشند، اما باید به صورت حساب شده و به عنوان بخشی از یک استراتژی سرمایه‌گذاری استفاده شوند. با پیشرفت در ترید اختیار‌های خرید و بهره‌گیری از استراتژی موثر، سرمایه‌گذاران می‌توانند به سود قابل توجهی در بازارهای مالی برسند.