توکن (Token) چیست؟ تفاوت کوین با توکن

توکن چیست؟ آشنایی با مفهوم و انواع توکن (Token)

رمزارزها در سال‌های اخیر شهرت چشمگیری به دست آورده‌اند و بیتکوین به عنوان مشهورترین نمونه آن شناخته می‌شود. با این حال، مفهوم توکن در رمزارزها هم از اهمیت برابری برخوردار است. توکن یک دارایی دیجیتال است که نماینده‌ی یک دارایی یا ابزار در یک بستر بلاکچین می‌باشد. از آن برای اهداف مختلفی مانند تسهیل معاملات، دسترسی به برخی امکانات، یا به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود.

در این مقاله، به جهان توکن‌ها در رمزارزها خواهیم پرداخت و به تعریف، انواع، استانداردها، اقتصادیات و فرصت‌های سرمایه‌گذاری آن‌ها خواهیم پرداخت. همچنین فرایند توکن سازی را که شامل ایجاد توکن دیجیتال برای نمایندگی از دارایی‌های واقعی است، مورد بررسی قرار خواهیم داد. با پایان این مقاله، شما به یک فهم جامع از اهمیت توکن‌ها در رمزارزها و پتانسیل آن‌ها برای آینده خواهید رسید.

انواع توکن‌ها

توکن‌ها در رمزارزها بر اساس هدف و طراحی آن‌ها می‌توانند در دسته‌بندی‌های مختلفی قرار بگیرند. برخی از نوع‌های رایج توکن‌ها عبارتند از:

توکن‌های کاربردی:

توکن‌های کاربردی یا توکن‌های کاربری طراحی شده‌اند تا دسترسی به محصول یا خدمات خاصی در یک اکوسیستم بلاکچین فراهم کنند. این توکن‌ها به عنوان یک وسیله پرداخت برای کالاها و خدمات در یک پلتفرم خاص عمل می‌کنند و برای سرمایه‌گذاری طراحی نشده‌اند. یک نمونه از توکن‌های کاربردی، توکن Basic Attention Token (BAT) است که در مرورگر Brave برای پرداخت به خالقین محتوا استفاده می‌شود.

توکن‌های امنیتی:

توکن‌های امنیتی یک نوع توکن هستند که نماینده مالکیت یک دارایی یا سرمایه‌گذاری در یک پروژه هستند. این توکن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تحت نظارت هستند و در قوانین بورس و اوراق بهادار کشورهای مختلف قرار دارند. توکن‌های امنیتی نماینده‌ای از اوراق بهادار سنتی مانند سهام، اوراق قرضه، یا املاک و مستغلات هستند و ارزش آنها از دارایی مربوطه که نماینده آنها هستند به دست می‌آید.

مزیت توکن‌های امنیتی در این است که به سرمایه‌گذاران امکان یک نوع نماینده دیجیتالی از اوراق بهادار سنتی را می‌دهند، که قبلاً با تکنولوژی بلاکچین دسترسی به آنها بسیار سخت بود.

در مجموع، توانایی درک انواع مختلف توکن‌ها برای تعیین هدف و ارزش آنها بسیار حائز اهمیت است. در حالی که توکن‌های ابزاری دسترسی به محصولات یا خدمات خاصی را فراهم می کنند، توکن‌های امنیتی مالکیت یک دارایی یا سرمایه‌گذاری را نشان می دهند و توکن‌های پرداخت به عنوان وسیله‌ای برای مبادلات مالی و خرید کالاها و خدمات عمل می‌کنند. نوع توکنی که یک سرمایه‌گذار تصمیم به سرمایه‌گذاری در آن می‌گیرد، به هدف سرمایه‌گذاری و تمایل به ریسک او بستگی دارد.

استانداردهای توکن:

استانداردهای توکن، قوانین و مقرراتی را برای ایجاد و مدیریت توکن‌ها در بلاکچین تعیین می‌کنند. این استانداردها، تعامل پذیری و سهولت استفاده را برای توکن‌های مختلف در پلتفرم‌های مختلف فراهم می‌کنند. برخی از استانداردهای توکن رایج عبارتند از:

ERC-20:

ERC-20 مخفف Ethereum Request for Comment 20 است و پراستفاده‌ترین استاندارد توکن در بلاکچین اتریوم است. توکن‌های ERC-20 قابل تعویض هستند و تامین آن‌ها ثابت است. این توکن‌ها برای موارد مختلفی مانند جمع‌آوری سرمایه، برنامه‌های پاداش و سیستم‌های رای‌گیری استفاده می‌شوند.

ERC-721:

ERC-721 نیز یک استاندارد توکن در بلاکچین اتریوم است و برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) استفاده می‌شود. NFTها دارایی‌های دیجیتالی منحصر به فردی هستند که مالکیت یک مورد خاص مانند نقاشی، موسیقی یا بازی ویدیویی را نشان می‌دهند. توکن‌های ERC-721 یک راه برای برنامه‌نویسان برای درآمدزایی از آثار دیجیتالی خود و برای مجموعه‌داران برای داشتن دارایی‌های دیجیتالی منحصر به فرد فراهم می‌کنند.

BEP-20

یک استاندارد توکن در Binance Smart Chain (BSC) است و در اصطلاحات عملکردی به ERC-20 شبیه است. توکن‌های BEP-20 نیز fungible هستند و می‌توانند برای انواع مختلفی از کاربردها مانند پرداخت‌ها، پاداش‌ها و حاکمیت استفاده شوند. مزیت توکن‌های BEP-20 این است که هزینه تراکنش آن‌ها نسبت به اتریوم پایین‌تر است که این ویژگی باعث شده است که توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران از آن استفاده کنند.

به عبارت دیگر، استانداردهای توکن، یک مجموعه از راهنمایی‌ها را برای ایجاد و مدیریت توکن‌ها در بلاکچین‌های مختلف فراهم می‌کنند. ERC-20، معمول‌ترین استاندارد توکن در بلاکچین اتریوم است، در حالی که ERC-721 برای ایجاد توکن‌های غیر fungible استفاده می‌شود. BEP-20 استاندارد توکنی در Binance Smart Chain است که با قابلیت‌های مشابه ERC-20 اما با کمترین هزینه تراکنش مورد استفاده قرار می‌گیرد. انتخاب استاندارد توکن بستگی به نیازهای پروژه و بلاکچین مورد استفاده دارد.

توکنومیکس:

توکنومیکس به اصول اقتصادی پشت طراحی، ایجاد و استفاده از توکن‌ها در یک اکوسیستم بلاکچین اشاره دارد. این اصول توزیع، چرخه و ارزش توکن‌ها را حاکم می‌شوند و در تعیین موفقیت یک پروژه بسیار حیاتی هستند. برخی از مهم‌ترین اجزای توکنومیکس شامل موارد زیر است:

توزیع توکن:

توزیع توکن به روش ایجاد و توزیع توکن بین سرمایه‌گذاران، توسعه دهندگان و کاربران اشاره دارد. مکانیزم توزیع برای هر پروژه ممکن است متفاوت باشد، برخی پروژه‌ها از ICO یا ایردراپ برای توزیع توکن‌ها استفاده می‌کنند. مکانیزم توزیع می‌تواند بر موفقیت یک پروژه تأثیر زیادی داشته باشد، زیرا یک مکانیزم توزیع عادلانه و شفاف می‌تواند منجر به گسترش و استفاده گسترده‌تر از توکن شود.

کاربردهای توکن:

کاربردهای توکن به معانی مختلفی استفاده از توکن در یک اکوسیستم بلاکچین اشاره دارد. توکن‌ها می‌توانند برای اهداف مختلفی مانند پرداخت‌ها، پاداش‌ها و دسترسی به قابلیت‌های خاص استفاده شوند. کاربردهای یک توکن در تعیین ارزش و نرخ استفاده آن بسیار حیاتی هستند، زیرا یک توکن با کاربرد محدود نمی‌تواند به عنوان یک توکن با چندین کاربرد ارزش بالاتری داشته باشد.

ارزش توکن:

ارزش توکن به قیمت یا ارزش بازار توکن اشاره دارد. ارزش یک توکن ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی باشد، مانند کمیت، تقاضا و کاربرد. توکنومیکس یک پروژه می‌تواند در تعیین ارزش توکن آن نقش قابل توجهی داشته باشد، زیرا یک پروژه با کاربرد قوی و مکانیزم توزیع منصفانه و شفاف می‌تواند منجر به تقاضا و ارزش بیشتری برای توکن شود.

در نتیجه، توکنومیکس یک عنصر حیاتی در طراحی و موفقیت یک پروژه بلاکچین است. توزیع توکن، کاربردهای توکن و ارزش آن، همه عوامل مهم در تعیین گیرندگی و ارزش یک توکن هستند. با درک اصول توکنومیکس، سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان می‌توانند تصمیماتی درباره پتانسیل یک پروژه و توکن آن با دانش و آگاهی مناسب بگیرند.

توکن سازی:

توکن سازی به فرایند تبدیل دارایی‌های فیزیکی مانند املاک و مستغلات، طلا و غیره به دارایی دیجیتالی نماینده توکن در یک شبکه بلاکچین اشاره دارد. توکن سازی امکان مالکیت کسری و انتقال دارایی‌ها را فراهم می‌کند و از آسانتر شدن سرمایه‌گذاری و معامله در بازار دارایی‌های از قبل نامتعدد که ناسالم بودند استفاده می‌کند. برخی از جنبه‌های کلیدی توکن سازی عبارتند از:

توکن سازی دارایی‌های جهانی:

دارایی‌های جهانی مانند املاک و مستغلات، هنر یا طلا، قابل توکن‌سازی هستند تا دارایی‌های دیجیتالی قابل معامله در یک شبکه بلاکچین ایجاد شوند. توکن سازی مالکیت کسری این دارایی‌ها را فراهم می‌کند که برای سرمایه‌گذارانی که نمی‌توانند تمام دارایی را خریداری کنند، آسانتر می‌شود. این باعث افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری و افزایش روند نقدینگی در بازار می‌شود.

مزایای توکن‌سازی:

توکن‌سازی چندین مزیت دارد، از جمله افزایش نوسان پذیری، مالکیت کسری و کاهش هزینه‌های تراکنش. با توکن‌سازی دارایی‌ها، سرمایه‌گذاران می‌توانند بخشی از یک دارایی را خریداری کرده و به فروش برسانند که باعث می‌شود سرمایه‌گذاری در دارایی‌های با ارزش بالا که قبلاً در دسترس نبودند، آسان‌تر شود. همچنین، توکن‌سازی با حذف واسطه‌ها، مانند بروکرها و بانک‌ها، از فرآیند تراکنش هزینه کمتری را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند.

چالش‌های Tokenization:

با وجود مزایایی که Tokenization ارائه می‌دهد، همچنان چالش‌هایی وجود دارد. یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها، پایبندی به مقررات قانونی است؛ زیرا کشورهای مختلف قوانین و مقررات متفاوتی درباره Tokenization دارند. یکی دیگر از چالش‌ها، عدم استانداردسازی در فرآیند Tokenization است که ممکن است باعث سختی در مقایسه دارایی‌های Tokenized مختلف برای سرمایه‌گذاران شود.

در نتیجه، Tokenization چندین مزیت را ارائه می‌دهد که شامل افزایش نوسان پذیری، مالکیت کسری و کاهش هزینه‌های تراکنش است. با Tokenization دارایی‌های دنیای واقعی مانند ملک، هنر یا طلا، به دارایی‌های دیجیتال تبدیل می‌شوند و در بلاکچین قابل معامله می‌شوند که سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد به این دارایی‌ها سرمایه گذاری کنند. با این حال، نیز چالش‌هایی وجود دارد مانند پایبندی به مقررات قانونی و عدم استانداردسازی در فرآیند Tokenization که باید برای اطمینان از وسعت Tokenization در آینده، آن‌ها را مدیریت کرد.

سرمایه‌گذاری در توکن‌ها:

سرمایه‌گذاری در توکن‌ها به عنوان روشی محبوب برای شرکت در بازار رو به رشد ارزهای دیجیتالی شده است. چندین روش برای سرمایه‌گذاری در توکن‌ها وجود دارد، از جمله ارائه نخستین سکه (ICO)، ارائه توکن امنیتی (STO) و دیفای متمرکز (DeFi). هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها و خطرات منحصر به فرد خود را دارند.

ارائه نخستین سکه (ICO):

ICO یک مکانیزم جمع‌آوری سرمایه است که توسط استارتاپ‌ها برای جمع‌آوری سرمایه با صدور توکن یا ارز دیجیتال جدید استفاده می‌شود. سرمایه‌گذاران می‌توانند این توکن‌ها را با استفاده از ارزهای فیاتی یا ارزهای دیجیتال دیگر خریداری کنند. سپس توکن‌ها را می‌توان در صرافی‌های ارز دیجیتال مبادله کرد. ICO‌ ها به دلیل قابلیت بازگشت سرمایه بالا، محبوبیت زیادی کسب کرده‌اند، اما با خطرات بالا همراه هستند، مانند تقلب و نوسانات بازار.

Security Token Offerings (STOs):

STOs شباهتی با ICOs دارند، اما توکن های صادر شده به عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته می شوند که به این معناست که آنها تحت قوانین مربوط به اوراق بهادار قرار می گیرند. این باعث می شود STOs گزینه ای بیشتر تنظیم شده و به دور از ریسک بالای ICOs باشند. همچنین STOs به سرمایه گذاران فرصت مالکیت در دارایی مبنایی مانند حقوق سهام در یک شرکت را نیز می دهد.

مالیات بر توکن ها:

مانند سایر دارایی ها، سرمایه گذاران در توکن ها ممکن است مالیات بدهند. هر کشور قوانین و مقررات مالیاتی مختلفی برای توکن ها دارد. برای مثال، در ایالات متحده، توکن ها به عنوان دارایی دیجیتال شناخته شده اند و با مالیات برای سرمایه گذاران محاسبه می شوند.

با این حال، به دلیل عدم وجود یک قانون یکسان برای مالیات بر توکن ها در سراسر جهان، بررسی قوانین مالیاتی محلی اهمیت دارد.

در نتیجه سرمایه‌گذاری در توکن‌ها می‌تواند یک گزینه سودآور باشد، اما مهم است که خطرات و پتانسیل سود هر روش سرمایه‌گذاری را درک کنید. ICO ها با بازدهی بالا همراه بوده ولی خطرات بالایی دارند، در حالی که STO ها گزینه‌های سرمایه‌گذاری قانوند ‌مندتر و ممکن است ایمن‌تر باشند. DeFi یک بستر مالی غیرمتمرکز را ارائه می‌دهد که می‌تواند بازدهی بالا را فراهم کند، اما با مخاطرات خود همراه است. قبل از سرمایه‌گذاری در توکن‌ها، مهم است که هر روش سرمایه‌گذاری را تحقیق و درک کنید.

نتیجه گیری

اختصارا، توکن‌ها به عنوان بخشی از اکوسیستم ارزهای دیجیتالی، انواع گسترده‌ای از کاربردها، فرصت‌های سرمایه‌گذاری و مزایا را ارائه می‌دهند. توکن‌ها می‌توانند به عنوان وسیله‌ای برای مبادله، ذخیره ارزش یا نماینده دارایی‌های فیزیکی استفاده شوند. آنها می‌توانند برای تسهیل معاملات نظیر به نظیر یا جمع‌آوری سرمایه از طریق ICOs یا STOs مورد استفاده قرار بگیرند. توکنیزاسیون همچنین امکان مالکیت کسری از دارایی‌های فیزیکی را فراهم می‌کند و نرخ نقدینگی را در بازار افزایش می‌دهد.

اعتماد به استانداردهای توکنی مانند ERC-20 و BEP-20، تعامل و سازگاری توکن‌ها در شبکه‌های مختلف بلاکچین را تسهیل کرده است. توکنومیک، که شامل توزیع توکن، کاربردهای توکن و ارزش توکن است، نقش مهمی در تعیین موفقیت یک توکن در بازار ایفا می‌کند.

با نگاه به آینده، آینده توکن ها در حوزه ارزهای دیجیتالی و ارزهای رمزنگاری شده امیدوار کننده است. رشد اقتصاد توکن به دلیل افزایش بهره‌وری، حفاظت از امنیت و کاهش هزینه‌ها برای مشتریان و سازمان های اقتصادی، می‌تواند بسیار مهم باشد. با ادامه تحولات بازار، قابلیت‌های استفاده از توکن‌ها و مزایای آنها بیشتر خواهد شد.

با توجه به افزایش تجارب و تکنولوژی بلاکچین و نیز رونق مالیات دیجیتال، پیش‌بینی می‌شود که ارزش این توکن‌ها به طور قابل توجهی افزایش پیدا کند. به دلیل مزایای توکن‌ها و رشد قابل توجه ارزش آنها، بیشتر کاربران و شرکت‌ها به شیوه‌های جدید از سرمایه‌گذاری در این صنعت علاقه مند خواهند شد.

در نتیجه، توکن‌ها امکاناتی را در صنعت ارزهای دیجیتال و ارزهای رمزنگاری شده باز کرده‌اند و پتانسیل استفاده‌های آنها، فرصت‌های سرمایه‌گذاری و مزایای آنها آنها را به یکی از اجزای مهم در آینده مالیات دیجیتال تبدیل کرده‌اند.