تایم فریم (Timeframe) چیست؟ (دیلی، 4 ساعته و...)

تایم فریم معاملاتی یا دوره زمانی

دوره های زمانی معامله (Timeframe) به مدت زمانی اشاره دارد که یک معامله گر قبل از خرید یا فروش، آن دارایی را نگه می دارد. انتخاب دوره زمانی معاملاتی مناسب برای معامله گران یک تصمیم حیاتی است؛ زیرا می تواند به طور قابل توجهی بر استراتژی معاملاتی و سود کلی آنها تأثیر بگذارد.

تایم فریم ها معمولا به چهار دسته تقسیم می شوند: کوتاه مدت، معاملات روزانه، معاملات نوسانی و بلند مدت. معاملات کوتاه مدت شامل نگه داشتن یک دارایی برای چند ثانیه یا چند دقیقه است، در حالی که معاملات روزانه شامل خرید و فروش دارایی در همان روز معاملاتی است. معاملات نوسانی معمولا شامل نگه داشتن یک دارایی برای چند روز تا چند هفته است، در حالی که معاملات بلندمدت شامل نگه داشتن یک دارایی برای ماه ها یا حتی سال ها است.

اهمیت انتخاب تایم فریم معاملاتی مناسب

انتخاب تایم فریم معاملاتی مناسب بسیار مهم است زیرا نوع تحلیل و استراتژی معاملاتی را که یک معامله گر استفاده می کند را تعیین می کند. معامله‌گران کوتاه‌مدت ممکن است از اندیکاتور ها و الگوهای نموداری برای انجام معاملات کوتاه مدت استفاده کنند، در حالی که معامله‌گران بلندمدت ممکن است برای شناسایی دارایی‌هایی با پتانسیل رشد بلندمدت بر تحلیل بنیادی تمرکز کنند. دوره زمانی معاملات نیز بر سطح ریسک و سود بالقوه معاملات تأثیر می گذارد.

هدف این مقاله بررسی اهمیت انتخاب دوره زمانی معاملاتی مناسب و ارائه راهنمایی در مورد اینکه چگونه معامله‌گران می‌توانند دوره زمانی را انتخاب کنند که با اهداف معاملاتی، تحمل ریسک و سبک کلی معاملات آنها همسو باشد، است.

انواع تایم فریم های معاملاتی

1. تایم فریم معاملات کوتاه مدت:

دوره زمانی معاملات کوتاه مدت معمولاً به عنوان یک دوره زمانی از چند دقیقه تا چند ساعت یا حتی چند روز تعریف می شود. معامله گرانی که در این دوره زمانی فعالیت می کنند به عنوان معامله گران دی ترید، معامله گر نوسانگیر یا اسکالپر شناخته می شوند. آنها بر نوسانات کوتاه مدت قیمت تمرکز می کنند و سعی می کنند از حرکت های کوچک قیمت برای کسب سود استفاده کنند. هدف اولیه معاملات کوتاه مدت کسب سود سریع از طریق خرید و فروش دارایی ها مختلف در مدت زمان کوتاهی است.

معامله گران کوتاه مدت از تحلیل تکنیکال و اندیکاتور ها برای تصمیم گیری در مورد معاملات خود استفاده می کنند. همچنین در این تایم فریم، افراد معامله گر ریسک بیشتری نسبت به بقیه افراد متحمل میشوند و به نوعی معاملات آنها با هیجان و ریسک بسیار بالایی همراه است.

1. تایم فریم معاملات میان مدت:

دوره زمانی معاملات میان مدت معمولاً به عنوان یک دوره زمانی از چند هفته تا چند ماه تعریف می شود. معامله گرانی که در این دوره زمانی فعالیت می کنند به عنوان معامله گران دنبال کننده روند شناخته می شوند. آنها بر شناسایی روندهای بلندمدت تمرکز می کنند و سعی می کننددر جهت روند ، سرمایه گذاری کنند. هدف اصلی معاملات میان مدت کسب سود با استفاده از روند برای مدت طولانی است. معامله گران میان مدت از ترکیبی از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال برای اتخاذ تصمیمات معاملاتی خود استفاده می کنند.

این افراد نسبت به معامله گران کوتاه مدت ریسک کمتری را متحمل میشوند و معقول ترین حالت ممکن در بازارهای مالی با کمترین فشار روانی را انتخاب کرده اند. بسیاری از اساتید بازار های مالی به افراد تازه وارد پیشنهاد میدهند تا در این تایم فریم به مدت یک سال یا حتی بیشتر کار کنند تا با ابزار و محیط آشنا شوند و تجربه معاملاتی کسب کنند.

1. تایم فریم معاملات بلند مدت:

دوره زمانی معاملات بلندمدت معمولاً به عنوان یک دوره زمانی از چند ماه تا چند سال تعریف می شود. معامله گرانی که در این دوره زمانی فعالیت می کنند به عنوان سرمایه گذاران یا به اصطلاح هولدر شناخته می شوند. آنها بر خرید سهام شرکت های خوب با قیمت مناسب و نگهداری آنها برای مدت طولانی تمرکز می کنند. هدف اصلی معاملات بلندمدت ایجاد ثروت در بلندمدت است. معامله گران بلندمدت از تحلیل فاندامنتال برای شناسایی دارایی ای  که پتانسیل رشد بلندمدت دارند، استفاده می کنند و آنها را برای مدت طولانی نگه می دارند. معامله گران بلندمدت کمتر نگران نوسانات کوتاه مدت قیمت هستند و بر روی اصول بلندمدت شرکت ها و پروژه ها تمرکز می کنند.

هر دوره زمانی معاملاتی مزایا و معایب خاص خود را دارد. معامله گران باید یک دوره زمانی معاملاتی را انتخاب کنند که با شخصیت، سبک معاملاتی و تحمل ریسک آنها سازگار باشد. معاملات کوتاه مدت نیاز به زمان و تمرکز زیادی دارد، در حالی که معاملات طولانی مدت نیاز به صبر و نظم دارد. معاملات میان مدت تعادلی بین معاملات کوتاه مدت و بلند مدت است و برای معامله گرانی مناسب است که سطح ریسک متوسطی را ترجیح می دهند و علاقه ای به معاملات مکرر ندارند.

عوامل انتخاب تایم فریم (Timeframe)

مواردی که باید در هنگام انتخاب تایم فریم در نظر گرفته شود عبارتند از:

اهداف معاملاتی:

اولین عاملی که باید در نظر گرفته شود، اهداف معاملاتی شما هستند. این  اهداف شما زمانبندی مناسبی را مشخص خواهند کرد. اگر هدف شما سود سریع است، زمانبندی معاملات کوتاه‌مدت برای شما مناسب تر خواهد بود. اگر هدف شما ایجاد ثروت در طولانی مدت است، زمانبندی معاملات بلندمدت برای شما مناسب تر خواهد بود و اگر دوست داشتید تلفیقی از این دو را داشته باشید، میتوانید از تایم فریم معاملاتی میان مدت استفاده کنید.

تحمل ریسک:

تحمل ریسک شما یکی دیگر از عوامل مهمی است که باید در نظر گرفته شود. معاملات کوتاه‌مدت به طور کلی خطرناک‌تر و پرریسک تر از معاملات بلندمدت شناخته می‌شوند؛ زیرا معامله‌گران کوتاه‌مدت به شدت با نوسانات بازار مواجه هستند و همین امر باعث میشود تا احساسات آنها نیز درگیر معاملات شده و حتی در برخی اوقات تصمیمات احساسی و اشتباهی بگیرند. اگر شما تحمل ریسک پایینی دارید، زمانبندی معاملات بلندمدت یا میان مدت برای شما مناسب تر خواهند بود.

سبک معاملاتی و شخصیت:

سبک معاملاتی و شخصیت شما هم مهم است. اگر شما از هیجان معاملات فراوان لذت می‌برید و این هیجان در معاملات شما مشکلی ایجاد نمیکند، زمانبندی معاملات کوتاه‌مدت برای شما مناسب تر خواهد بود. اگر شما سبک معاملاتی کم ریسک و کم هیجان تری  را ترجیح می‌دهید، دوره زمانی  معاملات بلندمدت و میان مدت  برای شما مناسب تر خواهند بود.

شرایط بازار:

شرایط بازار نیز در تعیین زمانبندی معاملات مهم هستند. در بازار پررونق، زمانبندی معاملات کوتاه مدت بهترین گزینه خواهد بود، زیرا این نوع بازار با نوسانات زیادی همراه است و قیمت‌ها به سرعت تغییر می‌کنند. در بازار پایدارتر، زمانبندی معاملات بلندمدت می‌تواند مناسب باشد زیرا قیمت‌ها تغییرات کمتری دارند و این امکان را به شما می‌دهد تا به صورت دقیق‌تر پیش‌بینی کنید.

زمان موجود برای معامله:

زمان موجود برای معامله نیز باید در نظر گرفته شود. اگر شما معمولاً به عنوان معامله گر تمام‌وقت فعالیت نمی‌کنید، زمانبندی معاملات بلندمدت می‌تواند بهترین گزینه باشد زیرا شما نیازی به تحلیل مستمر بازار نخواهید داشت. به عنوان مثال، معاملات بلندمدت می‌تواند برای افرادی که به عنوان معامله گر پاره‌وقت فعالیت می‌کنند یا دیگر تعهدات دیگری دارند، مناسب باشد.

باید در نظر داشت، برای انتخاب زمان بندی معاملات، باید هدف‌های معاملاتی، سبک معاملاتی، تحمل ریسک و شرایط بازار را در نظر گرفته و با زمان موجود برای معامله هماهنگ کنید.

مزایای تایم فریم معاملاتی مختلف

برای اینکه تفاوت تایم فریم های معاملاتی را بیان کنیم به مزایا و معایب آن ها می پردازیم:

مزایای معاملات کوتاه مدت:

• دارای پتانسیل سود سریع با بازدهی بالا.
• فراهم کردن فرصت‌های بیشتری برای ورود و خروج مداوم در بازار.
• می‌تواند مناسب برای معامله‌گرانی باشد که نمی‌خواهند سرمایه خود را برای مدت طولانی ببندند و در یک معامله باشند.

مزایای معاملات میان‌مدت:

• ارائه فرصت برای بهره‌مندی از روند بازار در چند هفته یا ماه که می‌تواند منجر به سود قابل توجهی شود.
• ممکن است در مقایسه با معاملات کوتاه مدت ،نوسانات و هیجان کمتری داشته باشد.
• می‌تواند مناسب برای معامله‌گرانی باشد که سایر تعهداتی دارند یا ترجیح می‌دهند زیادی وقت خود را صرف نظارت بر بازار نکنند.

مزایای معاملات بلندمدت:

• اجازه می‌دهد به معامله‌گران تا از روند کلی بازار بهره‌مند شوند که می‌تواند منجر به سود قابل توجهی شود.
• می‌تواند کمتر تحت تأثیر نوسانات بازار کوتاه‌مدت و رویدادهای خارجی قرار بگیرد.
• ممکن است مناسب برای معامله‌گرانی باشد که می‌خواهند سرمایه خود را برای مدت زمان طولانی سرمایه‌گذاری کنند بدون اینکه نیاز به نظارت مداوم بر بازار داشته باشند.

لازم به ذکر است که این لیست‌ها کامل نیستند و در هر یک از فریم‌های زمانی معاملاتی ممکن است بسته به وضعیت خاص، مزایا دیگری وجود داشته باشد. به علاوه، همانطور که در پاسخ قبلی اشاره شده است، معایب هر یک از فریم‌های زمانی معاملاتی نیز وجود دارد که به آن اشاره می کنیم:

معایب تایم فریم های معاملاتی

معامله‌گری کوتاه مدت:

• نیاز به توجه و نظارت مداوم بر بازار جهت بهره‌برداری از نوسانات قیمت در کوتاه مدت دارد.
• می‌تواند نسبت به سایر دوره های زمانی معامله‌گری متقلبانه‌تر و پرخطر باشد به دلیل حرکات قیمت ناگهانی و هیجانات و نوسانات شدید.
• هزینه‌های بیشتری را به عنوان هزینه‌های تراکنش و سایر هزینه‌های معامله‌گری دارد. مثل هزینه کارمزد معاملات متعدد و …

معامله‌گری میان مدت:

• نیاز به سرمایه اولیه بیشتری نسبت به معامله‌گری کوتاه مدت به دلیل نیاز به نگه داشتن موقعیت‌ها به مدت زمان بیشتر دارد.
• ممکن است تحت تأثیر عوامل خارجی مانند رویدادها یا شرایط اقتصادی باشد که می‌تواند به حرکات قیمت منجر شود.
• معامله‌گری کوتاه مدت نسبت به معامله‌گری میان مدت انعطاف پذیرتر است چرا که موقعیت‌ها باید به مدت طولانی‌تری نگه داشته شوند.

معامله‌گری بلندمدت:

• نیاز به سرمایه اولیه بزرگی دارد و ممکن است سرمایه برای مدت طولانی محدود شود.
• ممکن است تحت تأثیر رویدادها یا تغییرات در شرایط بازار قرار گیرد که می‌تواند به خسارت‌های قابل توجهی منجر شود.
• ممکن است به بسیاری از صبر و انضباط برای نگه داشتن موقعیت برای مدت طولانی نیاز داشته باشد.

در دسترس بودن سایر نکات مثبت و منفی برای هر قالب معامله‌گری با توجه به شرایط خاص ممکن است متفاوت باشد.

بهترین دوره زمانی معاملاتی در استراتژی های مختلف

اسکلپ:

اسکالپینگ یک استراتژی معاملاتی با سرعت بالا است که شامل ورود و خروج سریع موقعیت ها برای سود بردن از حرکات کوچک قیمت است. بهترین دوره زمانی برای اسکالپینگ معمولاً بین 1 تا 5 دقیقه است زیرا به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا تعداد زیادی معامله را در مدت کوتاهی انجام دهند.

معاملات روزانه:

معاملات روزانه شامل خرید و فروش دارایی ها در همان روز معاملاتی می شود که معمولاً موقعیت ها را برای چند ساعت حفظ می کنند. بهترین دوره زمانی برای معاملات روزانه اغلب بین 30 دقیقه تا 1 ساعت است. این دوره زمانی به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به نظارت مداوم بر بازار، از حرکات کوتاه‌مدت قیمت استفاده کنند.

معاملات سوئینگ:

معاملات نوسانی شامل حفظ موقعیت برای چند روز تا چند هفته برای سود بردن از نوسانات قیمت در بازار است. بهترین دوره زمانی برای معاملات نوسانی معمولا نمودار روزانه است که تصویر قابل توجه تری از روند بازار ارائه می دهد و به معامله گران اجازه می دهد تا تصمیمات آگاهانه تری بر اساس تحلیل تکنیکال بگیرند.

معاملات پوزیشن:

این معاملات شامل حفظ پوزیشن ها برای هفته ها تا ماه ها، با تمرکز بر روند بلندمدت بازار است. بهترین دوره زمانی برای معاملات پوزیشن معمولاً نمودار هفتگی یا ماهانه است، زیرا دید گسترده تری از بازار ارائه می دهد و به معامله گران اجازه می دهد تا بر اساس تحلیل های بنیادی تصمیمات آگاهانه بگیرند.

توجه به این نکته مهم است که بهترین دوره زمانی معاملات برای یک استراتژی خاص ممکن است بسته به دارایی مورد معامله و شرایط بازار متفاوت باشد. معامله گران همچنین باید اهداف تجاری، تحمل ریسک و ترجیحات شخصی خود را هنگام انتخاب یک دوره زمانی معاملاتی در نظر بگیرند.

انتخاب تایم فریم مناسب

برای انتخاب بهترین دوره زمانی معاملات، تجار باید به چندین عامل توجه کنند. برخی از راهنمایی‌هایی که می‌توانند در این مورد کمک کننده باشند عبارتند از:

تحقیق و تجزیه تحلیل:

معامله گران باید تحقیق و تجزیه تحلیل جامعی در مورد بازاری که قصد معامله در آن را دارند، انجام دهند. این کار می‌تواند به آن‌ها در شناسایی روندها و الگوهایی که می‌توانند به انتخاب بهترین دوره زمانی معاملات کمک کنند، کمک کند.

فهمیدن بازار:

معامله گران باید درک خوبی از بازاری که قصد دارند در آن معامله کنند، از جمله ویژگی‌ها، پایداری و نقدینگی آن داشته باشند. این کار می‌تواند به آن‌ها در انتخاب بهترین دوره زمانی معاملات برای شرایط بازار کمک کند.

آزمون و خطا:

معامله‌گران باید با آزمایش و خطا بازبینی کنند که کدام زمان‌بندی معامله برای راهبری استراتژی معاملاتی‌شان موثرتر است. این می‌تواند شامل امتحان کردن زمان‌بندی‌های مختلف باشد و بررسی عملکرد آن‌ها در طول زمان تا تعیین کنند کدام یک از آن‌ها برای راهبری بهتر است.

با توجه به این نکات، معامله‌گران می‌توانند شانس انتخاب زمان‌بندی معاملاتی صحیح و دستیابی به موفقیت در تلاش‌های معاملاتی‌شان را افزایش دهند.

نتیجه گیری

در کل، مقاله تایم فریم معاملاتی به ما نشان می‌دهد که انتخاب درست تایم فریم معاملاتی برای یک استراتژی معاملاتی موفق ضروری است. در این مقاله، ما با توجه به مزایا و معایب هر یک از تایم فریم‌های معاملاتی، بهترین تایم فریم برای استراتژی‌های معاملاتی مختلف را بررسی کردیم.

همچنین، ما نکاتی را نیز مورد بحث و بررسی قرار دادیم که به کمک آن‌ها می‌توانید به راحتی تایم فریم مناسب برای استراتژی معاملاتی خود را انتخاب کنید، این نکات شامل تحقیق و تجزیه و تحلیل، فهمیدن بازار و آزمایش و خطا بود.

با توجه به این موارد، پیشنهاد می‌کنیم که تا جایی که ممکن است، قبل از ورود به بازار و شروع معاملات، در تحقیق و بررسی بازار و تایم فریم‌های مختلف به خوبی آگاه شوید و با انتخاب درست تایم فریم مناسب برای استراتژی معاملاتی خود، به سود بیشتری دست یابید.